In de afgelopen weken heb ik een veel verhalen van bewoners van de Vogelbuurt gehoord waarin ze klaagden over het gebrek aan onderhoud van hun woningen. Vandaag heb ik gezien dat er ook een ander verhaal is. Het verhaal van Denny.
Begin 2018 lukte het Denny voor het eerst in 7 jaar om eindelijk nummer 1 te staan voor een woning op Woningnet. Blij natuurlijk. Denny kon zelf niet bij de eerste bezichtiging zijn want Denny werkt. Dus zijn ouders die ook in de buurt wonen gingen graag even kijken. Zijn vader kreeg van Denny maar 1 opdracht mee: “Kijk of je rechtop kan staan op de zolder, Pa !” en dat kon zijn vader. En zo kwam het dat Denny ongezien de woning accepteerde.
De woning had al even leeg gestaan en de Alliantie had de gelegenheid ten baat genomen om wat achterstallig onderhoud te doen:
- Alle wanden door het hele huis strak gestuct ( dus niet gewoon een bouwbehangetje!)
- Compleet nieuwe badkamer met nieuwe tegels tot aan het plafond
- Nieuw toilet met nieuwe betegeling
- Nieuwe keuken alweer nieuwe tegels
- Nieuwe CV ketel
- Overal nieuwe radiatoren
- Al het leidingwerk opnieuw gedaan
- Alle deuren ramen en kozijnen opnieuw geverfd
- Voor en achtertuin bomen verwijderd – en op aanvraag zelfs de wortels verwijderd
- Nieuwe schotten op de zolder
- Splinternieuwe Vlizotrap
Maar de Alliantie zou de Alliantie niet zijn als ze niet vergeten waren om dubbel glas te plaatsen… waarschijnlijk bang dat anders die nieuwe radiatoren niet voldoende gebruikt zouden worden?
En nog kon het niet op…. Want zo zei de medewerkster van de Alliantie: “ Ja, het dak gaat ook nog helemaal geïsoleerd worden met nieuwe pannen. En die kopgevel, ja die moeten we waarschijnlijk ook opnieuw optrekken. O ja, en dat dubbel glas, ja, dat wordt ook nog rondom in orde gebracht.
Denny na 7 jaar in de zevende hemel natuurlijk… vol vertrouwen aan de gang! Helemaal in z’n nopjes heeft hij samen met zijn ouders de voortuin betegeld en van een mooi nieuw hek voorzien. En de groenstrook langs het huis bij de tuin getrokken en van een strakke schutting voorzien… want daar werd de Alliantie blij van, “Dan kunnen we het onderhoud daarvan opzeggen” zeiden ze.
Nog altijd enthousiast ging Danny verder, nieuwe vloerbedekking, gordijnen en alles wat er bij een echte eigen woning hoort. Zelfs z’n droom: een grote geïsoleerde schuur in de tuin met dubbele deuren naar het plein achter de woning om straks zijn hobby ‘sleutelen aan motoren’ in te gaan uitoefenen werd in de achtertuin neergezet.
En dan leest
hij in december in de nieuwsbrief… de renovatie gaat niet door. En vervolgens komt
een Alliantie medewerker hem ‘s ochtends om half acht doodleuk vertellen: “Je
woning staat op de nominatie om definitief gesloopt te worden” en daar is niks
meer aan te doen. Want sloop is zeker al is het ‘uitgestelde sloop’…
Oh ja, en dat was omdat de Alliantie heel graag van Denny wilde weten wat zijn
woonwensen zijn!
Ik weet niet wie bij de Alliantie verantwoordelijk is voor dit meer dan belachelijke beleid en ook niet wie de medewerkers hun communicatie instructies geeft maar ik heb het sterke vermoeden dat daar iets helemaal vierkant loopt.
Één ding weet ik zeker na dit verhaal: Leg elk woord, gesproken of geschreven op een goudschaaltje en overleg met je advocaat voordat je er enige waarde aan toe kent, want bij de woningbouwvereniging doen ze maar wat…
